Zdjęcia: Daniel Fernandez de Lis, profil na Facebooku.
Daniel Fernandez deLis Pochodzi z Madrytu i jest z zawodu prawnikiem, który również pisze książki historyczne i średniowieczne. Wśród jego prac są Plantageneci, Od Covadonga do Tamaron o Czego Szekspir nie powiedział o Wojnach Róż. Bardzo Ci za to dziękuję wywiad że obdarzył mnie tym, gdzie opowiada o tej pasji do średniowiecza i swoich książek.
Daniela Fernandeza deLisa. Wywiad
- LITERATURA AKTUALNA: Piszesz książki non-fiction o historii średniowiecza. Skąd bierze się ta fascynacja historią w ogóle, a historią średniowiecza w szczególności?
DANIEL FERNÁNDEZ DE LIS: Od najmłodszych lat w domu moich rodziców było wiele ilustrowanych książek, które opowiadały średniowieczne opowieści o rycerzach (Ivanhoe, Robin Hood, Czarna Strzała, El Cid, Ryszard Lwie Serce, Krucjaty...) a także Kochałem filmy o średniowieczu. Kiedy urosnę to hobby stało się pasją pochłaniał każdą powieść historyczną osadzoną w średniowieczu, zwłaszcza na Półwyspie Iberyjskim lub w Anglii.
- AL: Czy możesz wrócić do tej pierwszej książki, którą przeczytałeś lub zainspirowała Cię do napisania?
DFdL: Cóż, to ciekawe, z powodu trzech książek, które najbardziej mnie wyróżniały, jednej beletrystyki i dwóch non-fiction, żadna z nich nie jest osadzona w średniowieczu. Fikcyjna jest Ja, Claudio, autorstwa Roberta Gravesa, a literatura faktu to Bogowie, groby i mędrcy, od CW Ceram, oraz Historia Rzymu, autorstwa Indro Montanelli.
- AL: Pisarz czy czołowy autor? Możesz wybrać więcej niż jeden i ze wszystkich okresów.
DFdL: Koncentrując się na powieści historycznej, z jednej strony mamy klasykę (Walter Scott Robert Louis Stevenson) i bardziej współczesne czasy kocham je Bernarda Cornwella i Conna Igguldena a przede wszystkim Sharon Kay Penman, który napisał serię powieści historycznych obejmujących cały okres dynastii Plantagenetów i który jest głównym winowajcą mojej pasji do tej dynastii i tego, że napisałem o niej książkę. A obecnie mamy cudowną rzeszę hiszpańskich autorów powieści historycznych, które szczególnie lubię, aby podkreślić dwa z wielu, które lubię, Sebastian Roa y Jose Zoilo Hernandez.
- AL: Jaką postać historyczną chciałbyś spotkać?
DFdL: To pytanie, które pojawia się wiele razy w sieciach społecznościowych i zawsze na nie odpowiadam Ryszard III z Anglii. Był ostatnim Plantagenetem, ostatnim królem Anglii, który zginął na polu bitwy i choć panował zaledwie dwa lata, to nadal jest postacią wzbudzającą wielkie pasje w anglosaskim świecie. Przez wieki był oficjalnym złem w historii Anglii, w dużej mierze w wyniku twórczości Szekspira, ale w ostatnich dziesięcioleciach istnieje silny ruch, który próbuje upomnieć się o jego postać. W historii jego rządów jest kilka zagadek, zwłaszcza dotyczących jego siostrzeńców, książąt Tower of London, więc bardzo chciałbym się z nim spotkać i dowiedzieć się, co naprawdę wydarzyło się podczas jego rządów.
- AL: Masz jakieś szczególne hobby lub nawyk, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
DFdL: Podoba mi się bacznie obserwuj proces pisania. Posuwam się do przodu chronologicznie, dokumentując okres, o którym piszę, i staram się uporządkować każdy rozdział w sposób schematyczny, dzieląc go na sekcje, aby ułatwić czytanie. Ogólnie lubię pisać książki, na które jako czytelnik chciałbym się natknąć. Jeśli rozdział lub sekcja wydaje się zbyt obszerna lub nie wyjaśnia wystarczająco jasno tematu, robię wszystko, co konieczne, aby było bardziej zrozumiałe.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
DFdL: Chociaż podczas blokady nie miałem innego wyjścia, jak pisać w domu, dużo bardziej się koncentruję i Jestem o wiele bardziej produktywna pisząc poza domem. Moje ulubione miejsca to biblioteka miasta, w którym mieszkam, Manzanares el Real lub kawiarnie, które są ciche i mają przyjemną atmosferę i wystrój. Jeśli jest w jednym z moich ulubionych miast (Oviedo, León i Burgos), tym lepiej.
Jak na razie spędzam więcej czasu i Rano wypadam lepiej, ale lubię też wychodzić na kilka godzin w środku popołudnia.
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz jako czytelnik?
DFdL: Tak, jestem całkiem eklektyczny w tej materii i czytam każdą książkę, która przykuwa moją uwagę, niezależnie od gatunku. Uwielbiam czarne powieści, powieści szpiegowskie, powieści fantasy i fikcję polityczną. W tym ostatnim gatunku muszę podkreślić autora, którego czytałem i czytałem najczęściej, Irvinga Wallace'a. Jego najbardziej znaną powieścią jest: Nagroda Nobla (na której oparty jest słynny film z udziałem Paula Newmana), choć dla mnie jego najlepsza powieść (moja ulubiona książka) to Fabuła.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
DFdL: czytam niemożliwe królestwoz Yeyo Balbas. Naprawdę chcę przeczytać twoją ostatnia książka, Cova Donnica, niedawny zwycięzca Konkursu Powieści Historycznej Miasta Úbeda, który podejmuje wątek niemożliwe królestwo, więc wkraczam w historię upadku Wizygockiego królestwa Toledo.
A ja jestem pisanie książka o historia Brytanii od najazdów rzymskich po podbój Normanów. Jest to bardzo ambitny projekt, ponieważ obejmuje ponad tysiącletni okres, który jest pełen znanych wydarzeń historycznych i postaci, często traktowanych w literaturze i kinie (Klaudiusz, Boudicca, Agricola, Legion IX, Król Artur, Sasów, Wikingów i Normanów), ale jest to temat, który Jestem pasjonatem i bardzo lubię proces dokumentacji i badań.
- AL: Jak myślisz ogólnie, jak wygląda scena wydawnicza? A dla literatury faktu?
DFdL: Moim zdaniem jest to a skomplikowany moment z rynkiem nasyconym podażą (co samo w sobie nie jest złe) w wyniku pojawienia się nowych sposobów publikowania dzieł, które wcześniej były niedostępne dla autorów, którzy nie mieli wsparcia redakcyjnego. Oznacza to, że wydawcy muszą bardzo uważnie oceniać publikowane przez siebie prace, aby nie zgubić się w zamęcie publikacji dostępnych w różnych formatach i platformach.
Mimo to wiem, że są wydawcy, którzy robią ogromny wysiłek za wydawanie wartościowych publikacji, zarówno beletrystycznych, jak i non-fiction. Aby podać przykłady, które są mi najbardziej znane, uważam, że prace wydawców takich jak Pamies, Edhasa, Desperta Ferro i Ático de los Libros są godne podziwu. Na pewno jest ich więcej, ale to te, które znam najlepiej.
- AL: Czy potrafisz zastosować lub znaleźć podobieństwa między momentem kryzysu, którego doświadczamy, a innym w historii?
DFdL: Nie jestem wcale nie na rzecz rysowania historycznych paraleli. W rzeczywistości od dawna kwestionuję znane powiedzenie: „ludzie, którzy nie znają swojej historii, są skazani na jej powtórzenie”. Wierzę w to każda pora roku jest inna, z własnymi i zróżnicowanymi okolicznościami politycznymi, gospodarczymi, społecznymi, środowiskowymi lub technologicznymi, które nie są porównywalne z innymi okresami historycznymi.