Najlepsze książki literatury kubańskiej

Chociaż najsłynniejsza wyspa na Karaibach zaczyna powoli otwierać się na świat, jest wiele lat, w których ludność Kuby była represjonowana przez reżim komunistyczny, który zmusił ich do opowiadania historii spoglądających na morze z Malecón pełnego wspaniałe historie. Te najlepsze książki o literaturze kubańskiej mówią o palmach i tragediach, smutkach i uśmiechach, ale przede wszystkim o nadziei na lepszy świat.

Najlepsze książki literatury kubańskiej

Cecilia Valdés lub Loma del Ángel autorstwa Cirilo Villaverde

Opublikowane w dwóch tomach w 1839 i 1879, które zostały ponownie połączone w ostatecznym wydaniu w 1882 roku, dzieło Villaverde jest uważane za pierwsza powieść kubańska i to jest historia rozgrywający się na Kubie w 1830 roku, odnosząc się do rzeczywistości wolnych mulatów i niewolników w rękach hiszpańskich rodzin. Powieść o tym romantycznym charakterze, tak typowym dla XIX wieku, opowiada historię miłosną kreolskiej Cecylii i Leonarda, którzy nie wiedzą, że są przyrodnimi braćmi i dziećmi tego samego ojca, milionera Cándido de Gamboa. Powieść stała się tematem adaptowanej przed laty kubańskiej zarzueli, skomponowanej przez Gonzalo Roiga.

chciałbyś przeczytać? Cecilia Valdés lub Loma del Ángel?

Złoty wiek i inne historie autorstwa José Martí

Twórca Kubańska Partia Rewolucyjna i najbardziej reprezentatywna postać Kubańska niepodległośćJosé Martí był także modernistycznym poetą i powieściopisarzem, którego dzieła, czasem przyćmione jego aktami politycznymi, zostały ponownie odkryte jako całkowita odmiana hiszpańskiej literatury XIX wieku. Złoty wiek jest dobrym przykładem, kompendium opowiadania o fantazji, bohaterstwie i sprawiedliwości napisane dla „dzieci Ameryki”, ale bardzo polecane dla ludzi w każdym wieku.

Królestwo tego świata - Alejo Carpentier

W latach, które Carpentier spędził w Europie, surrealizm stał się jednym z jego wielkich wpływów. Prąd, który nosił ze sobą podczas powrotu na Kubę i jego zanurzenia się w świecie rytuałów i ceremonii voodoo utkanych między jego wyspą a pobliskim Haiti, które skutkowałyby Królestwo tego świata, opublikowany w 1949 r. Ambasador koncepcji «naprawdę cudowne»Tak typowa dla rewolucji haitańskiej, powieść podąża śladami niewolnika Ti Noéla, reprezentacji afrykańskich wierzeń magicznych, w niespokojnych czasach dla czarnej ludności Haiti całkowicie ujarzmionej przez europejską tyranię. Jeden z najbardziej reprezentatywne dzieła literatury latynoamerykańskiej wszechczasów.

Trzy smutne tygrysy - Guillermo Cabrera Infante

Opublikowany w 1965, a później w 1967 w wydaniu poprawionym, Trzy smutne tygrysy, który powstał ze słynnego łamigłówki kubańskich dzieci, opowiada o trzech przyjaciołach, którzy kpią ze swojego stanu ubóstwa podczas wieczoru w Hawanie. Pełen Kubańskie kolokwializmy które zachęcają do „głośnego przeczytania powieści”, zgodnie z uwagą wyjaśniającą na początku pracy samego Infantego, powieści został zakazany na Kubie przez Fidela Castro Chociaż był to jeden z kluczowych dzieł w okresie tzw. „Boomu latynoamerykańskiego” lat sześćdziesiątych.

Paradiso, autorstwa José Lezama Lima

Chociaż został opublikowany w 1966 roku, Pierwsza powieść Limy ujrzała światło dzienne już w 1949 roku, publikując swoje pierwsze dwa rozdziały. Barokowy pomnik, który sprzeciwia się wszelkim prawom tradycyjnej literatury i opowiada historię poety José Cemí od jego narodzin do wczesnych lat college'u, konfigurując powieść do nauki o złożonej strukturze, która stanowi wyzwanie dla intelektu czytelnika. Sztuka teatralna, chwalony od pierwszej chwili publikacji przez Octavio Paz czy Julio Cortázara, stał się również powodem odrzucenia przez Rewolucję, biorąc pod uwagę jej barwniki homoerotyczne.

Jeszcze nie czytałeś Paradiso?

Przed zapadnięciem nocy, Reinaldo Arenas

Przed popełnieniem samobójstwa 7 grudnia 1990 roku z powodu diagnozy AIDS, która zakończyła się pożeraniem jego ostatnich dni w Nowym Jorku, Reinaldo Arenas pozostawił tę książkę jako dziedzictwo. Świadectwo ciężkiego życia na Kubie dla pisarza homoseksualnego i dysydenta sprzeciwiającego się reżimowi Castro, który nie przestał go prześladować aż do jego ucieczki z wyspy w 1980 roku. Javier Bardem jako Arenas, za którą był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora. Bez wątpienia jedna z najlepszych książek w literaturze kubańskiej.

Lee Before Night Falls użytkownika Reinaldo Arenas.

Milczenia - Karla Suárez

Wydany w 1999 r. Cisza stał się całością najpopularniejsze dzięki przesłance, która pozwoliła światu identyfikować się z sytuacją na Kubie, szczególnie oczami dziewczyny, która w okresie dojrzewania rozumie wszystkie relacje ludzi, z którymi żyje pod wpływem kubańskiego reżimu.

Everybody Goes - Wendy Guerra

Chęć opuszczenia wyspy w którym rząd dyktuje losy jego mieszkańców, zawsze był jednym z najczęstszych tematów w literaturze kubańskiej, z tym że niewielu zajęło się nim tak zdecydowanie, jak Wszyscy opuszczają Wendy Guerra. Praca opowiada jak pamiętnik Życie Snow Guerra od 8 do 20 lat, okres, w którym duża część jego znajomych ucieka, wszyscy są marzycielami o świecie, który ich nie znajdzie na Kubie. Nowela zdobył I nagrodę za Novel Bruguera w marcu 2006 roku i został zaadaptowany do kina przez Sergio Cabrerę w 2014 roku

Człowiek, który kochał psy - Leonardo Padura

Mistrz brudny realizm, Leonardo Padura jest prawdopodobnie jednym z najbardziej wpływowi kubańscy autorzy we współczesnej literaturze którego największym dziełem jest niewątpliwie Człowiek, który kochał psy. Opublikowana w 2009 roku powieść opowiada wspomnienia Ivána, weterynarza, o spotkaniu, które miał w 1977 roku z mężczyzną w towarzystwie dwóch chartów na kubańskiej plaży prawie trzydzieści lat temu. To właśnie w tym momencie ten nowy znajomy ujawnił wiele szczegółów dotyczących relacji Leóna Trockiego z jego mordercą Ramónem Mercaderem, aż do ich zbiegu w Meksyku. Portret, którego Padura używa do przedstawienia swojej wizji Kuby w późniejszych latach.

Jakie są Twoim zdaniem najlepsze książki o literaturze kubańskiej?