Krótkie podsumowanie pracy „Dom Bernardy Alba” Federico Garcíi Lorki

Zazwyczaj to, co jest najbardziej przypisywane i znane Federico Garcia Lorca to jego poezja, ale pisał też teatr. Dobra relacja z tego świadczy o jego wielkim dziele „Dom Bernardy Alby”, napisana sztuka, która była wprowadzana w życie niezliczoną ilość razy pod okiem różnych reżyserów i na znacznej części naszej hiszpańskiej geografii.

Jeśli chcesz wiedzieć, o co chodzi w tej sztuce i poznać jej podstawowe punkty, czytaj dalej. Dziś przedstawiamy krótkie podsumowanie pracy „Dom Bernardy Alby” zdobyty przez Federico García Lorca, kiedy mamy informacje.

García Lorca, dramaturg

García Lorca był genialny dramaturg oprócz znakomitego już znanego poety. Ale nie tylko znał się w pisaniu teatru, ale był w nim całkowicie zanurzony: sam rysował kostiumy do strojów aktorów, decydował o scenografii do ich sztuk, a także reżyserował przedstawienie.

W roku 1920 wychodziła jego pierwsza sztuka: „Klątwa motyla”. Praca, która próbowała dotrzeć razem z grupą do różnych hiszpańskich miast Barak. Jego zamiarem było, aby teatr dotarł do wszystkich warstw społecznych.

L tematy jego teatru są zasadniczo takie same jak te w jego poezji: walka o wolność, Amor i muerteitp. W jego pracach wyróżniają się postacie kobiece, często wyparte, które autorka kreuje z wielką wprawą.

W jego pracach tradycja łączy się z odnową, podobnie jak prawie wszystko, co zostało zrobione w Generacja 27. Ponadto Lorca jest autorem, który jest bardzo świadomy każdej z awangardowych innowacji. Mimo to nie przestaje uwzględniać elementów i odniesień do tradycji folkloru i mitów. Jego teatr dość często posługuje się metaforą i posługiwaniem się symbolami i choć początkowo ucieka się do poezji, później skłania się ku prozie. Sam Lorca wyraził ten związek między poezją-prozą-teatrem:

«Teatr to poezja, która wyrasta z książki i staje się człowiekiem. A kiedy to się stanie, mówi i krzyczy, płacze i rozpacz. Teatr potrzebuje bohaterów, którzy pojawiają się na scenie, aby ubrać się w garnitur poezji i jednocześnie pokazać swoje kości, krew ... ».

Podobne artykuł:

Federico García Lorca. 119 lat jego urodzin. Zwroty i wersety

„Dom Bernardy Alby” (1936)

Ta praca koncentruje się na moralnej tyranii i seksualnym represji, jakich Bernarda stosowała wobec swoich córek. Bernarda narzuca im 8 lat izolacji, czyniąc społeczne konwencje dotyczące żałoby irracjonalnymi. Pojawienie się Pepe el Romano, gotowego do poślubienia najstarszej córki Angustias, wywołuje konflikt. Wszystkie córki, z wyjątkiem najmłodszej Adeli, akceptują zapis matki. Adela będzie typową dla Lorki buntowniczą postacią, w której ukaże się opozycja władzy i pożądania.

Akcja osadzona we współczesnym momencie dla autora, inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, jest wielką krytyczną refleksją na temat ówczesnych zwyczajów. Tyranię rzekomego honoru i norm społecznych z dużym realizmem przedstawia postać Bernardy, która tłumi pragnienie wolności i życia postaci Adeli.

Rozwój aktów pracy

Jeśli chcesz wkrótce przeczytać tę pracę, zalecamy, abyś przestał czytać w tym miejscu, ponieważ możemy ujawnić dużą część tego, co dzieje się w pracy „La casa de Bernarda Alba”.

• Akt pierwszy: Po śmierci męża Bernarda Alba zmusiła swoje pięć córek (Angustias, Magdalenę, Amelię, Martirio i Adelę) do żałoby przez 8 lat z rzędu. W tym uciążliwym środowisku Adela (najmłodsza ze wszystkich córek) dowiaduje się, że starsza siostra Angustias zamierza poślubić Pepe el Romano, z którym Adela utrzymuje tajne stosunki.
• Akt drugi: La Poncia odkrywa związek między Adelą i Pepe el Romano.
• Akt trzeci: Adela buntuje się i twierdzi, że jest żoną Pepe el Romano. Bernarda strzela do niego i mówi, że zabił go mimo chybienia. Zdesperowana Adela ucieka i zamyka się, gotowa się zabić.

Czytałeś lub widziałeś tę sztukę? Wolisz teatr czytany czy oglądany?