W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku a Teatro do czego zostało stworzone bawić publiczności, która gromadziła się na reprezentacjach, aby móc uczestniczyć w tego typu wydarzeniach, które zawsze miały wsparcie widzów.
Bracia Serafín i Joaquín Álvarez Quintero Byli to dwaj mistrzowie w tego typu teatrze. Jego prace, osadzone na ogół w Andaluzji, nie zdradzają żadnego tła, ale ograniczają się do płaskiego przedstawiania życia, ale z pełnymi łask dialogami, które zachwycały publiczność.
Pedro Munoz Seca był kolejnym z wybitnych w tej dziedzinie teatru, kiedy stworzył Astrachań, który zaczął być reprezentowany tylko w przerwach poważnego teatru jako odpoczynku. Ten płodny autor pozostawił nam ponad trzysta prac.
Wreszcie nie możemy zapomnieć o liczbie Carlosa Arniche'as, że widząc świętego wyczerpanego, wyjęto mu z rękawa dwie nowe modalności, rozległą świętą i groteskową tragedię, która dała mu nowe możliwości, zwłaszcza tę drugą, która służyła mu do umieszczania w pracach ważkich treści i krytykowania oraz potępiać zło i niesprawiedliwość ówczesnego społeczeństwa.
Więcej informacji - Wiadomości o teatrze w literaturze aktualnej
Zdjęcie - Ernesto filardi
Źródło - Oxford University Press
Jaki teatr jest ten na zdjęciu Ernesto Filardi ???