Mercedesa Guerrero. Wywiad z autorem Symfonii Julii

Mercedes wojownik Pochodzi z Kordoby i jest technikiem ds. działalności biznesowej i turystycznej – sektora, w którym kierowała różnymi firmami, zanim poświęciła się pisaniu. Wśród jego tytułów znajdują się m.in Drzewo docelowe, Cienie pamięci, Ostatni list, Kobieta, która przybyła z morza, Nie oglądając się za siebie i Taniec marionetek. Jego najnowsza powieść to Symfonia Julii, który ukazał się we wrześniu ubiegłego roku. W tym wywiad Opowiada nam o niej i wielu innych tematach. Bardzo dziękuję za poświęcony czas i życzliwość.

Mercedes Guerrero — wywiad

• AKTUALNA LITERATURA: Twoja ostatnia opublikowana powieść nosi tytuł Symfonia Julii. Co nam o tym mówisz i skąd wziął się ten pomysł?

MERCEDES GUERRERO: W Symfonia Julii Przedstawiam ekscytujące życie Julii Lerner, uważanej za najlepszą pianistkę Związku Radzieckiego lat 60, którego życie naznaczone zostało ostatnimi ciosami II wojny światowej podczas brutalnego bombardowania Drezna przez aliantów. Historia rozwija się w całości Zimna wojna, kontekst historyczny zdeterminowany napięciem między dwoma głównymi blokami Zachodu a Związkiem Radzieckim. Przez Diario Od Julii poznamy Życie codzienne w Berlinie Wschodnim przed i po budowy muru i społeczeństwa Związku Radzieckiego tamtych lat.

Chciałem napisać historię o inteligentna i odważna kobieta która żyła w tym bardzo szczególnym kontekście historycznym, anonimowa bohaterka, która nieświadomie stanie się bardzo oryginalnym szpiegiem. W tym celu tworzy kod muzyczny, za pomocą którego poprzez swoje recitale fortepianowe przekaże informacje na drugą stronę. Ale chciałem też stworzyć głównego bohatera ze światłami i cieniami, która wątpi, która popełnia błędy, które czasami prowadzą do emocjonalnej i osobistej katastrofy, ale kieruje się niezachwianymi wartościami, takimi jak lojalność i miłość do rodziny.  

Intencja

W tej powieści chciałem także zrobić refleksja nad złożonością człowieka, nadzieją i wewnętrzną siłą w sytuacjach ekstremalnych i o życzliwości ludzi w najtrudniejszych chwilach. 

• AL: Czy możesz wrócić do tej pierwszej książki, którą przeczytałeś? A pierwsza historia, którą napisałeś?

MG: Trudno jest wrócić do pierwszej lektury, bo zaczęłam czytać komiksy i komiksy, odkąd byłam małą dziewczynką. Potem zabrałam się za książki dla dzieci i teraz Jako nastolatka czytałam książki wszelkiego rodzajujako powieść historyczna, romantyczna lub kryminalna. 

Moje początki jako pisarza były bardzo późne., w wieku czterdziestu lat. Zawsze miałam dużą wyobraźnię i tworzyłam historie, ale nigdy nie usiadłam do ich pisania, bo obowiązki zawodowe mi na to nie pozwalały. The pierwsza historia Zajęłam się moją pierwszą powieścią, Drzewo docelowe. Zacząłem pisać scenariusz i stopniowo zwiększałem i tworzyłem fabułę. Pisanie, redagowanie i czytanie było długim procesem. 

Pisarze, postacie i zwyczaje

• AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok. 

MG: Miałem ich wielu w całej mojej karierze pisarskiej. Dla każdego okresu, w którym oprawiłem swoje powieści, poszukiwałem książek opublikowanych na temat, którym się zajmowałem. Wiele się nauczyłem od takich autorów jak Izabela Allende, García Márquez czy Antonio Gala. W ostatnich książkach, ponieważ temat kręcił się wokół II wojny światowej i Związku Radzieckiego, zwracałem się do autorów takich jak Wasilij Grossman o Swietłana Aleksijewicz.

• AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć? 

M.G.: A Anna Shirley, bohater powieści Ania z Zielonego Wzgórza, autorstwa kanadyjskiej autorki Lucy Maud Montgomery. To postać pełna świeżości, wyobraźni i pasji do życia.

• AL: Masz jakieś szczególne hobby lub nawyk, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie? 

MG: Zwykle nie mam manii. Zanim zabiorę się za nową powieść, którą zwykle dedykuję dużo czasu na zbadanie kontekstu historycznego i społecznego czasu, w którym chcę napisać tę historię. W tym celu oddaję się lekturze wydanych w tych latach powieści, które dostarczają mi cennych informacji. Kiedy siadam do pisania, mam już jasny obraz tego, co chcę powiedzieć. 

• AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić? 

MG: W casa. Podłoga wstać wcześnie i cały ranek spędzam na pisaniu. Popołudniami poświęcam się czytaniu. 

• AL: Czy są inne gatunki, które lubisz? 

M.G.: Lew todo: powieść historyczna, czarna, współczesna. 

Obecna prognoza

• AL: Co teraz czytasz? I piszesz?

M.G.: Czytam pakt lojalności, autorstwa Gonzalo Ginera i właśnie skończyłem Puerto Escondido, autorstwa Marii Oruñy. Obydwa gorąco polecam.

Teraz jestem pochłonięty eksploracją A pewien okres XX w w którym chcę umieścić moją nową historię.

• AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza?

MG: Zauważam to powieść historyczna zyskuje na popularności oraz że nadal ukazuje się duża liczba wysokiej jakości książek. 

• AL: Jak odbierasz kulturowy i społeczny moment, którego doświadczamy?

MG: Żyjemy w dziwnych czasach. Obserwuję, że poziom kultury w ogóle spadł w ostatnich dziesięcioleciach i Valores takie jak szacunek, wysiłek czy uczciwość również się liczą na dół.