Inma Aguilera. Wywiad z autorką Damy z Cartuji

Inma Aguilera Pochodzi z Malagi i posiada doktorat z edukacji i komunikacji społecznej. Specjalizował się także w lektorstwie i dubbingu, podkładał głosy do filmów dokumentalnych i audiobooków. Połącz nauczanie i Badania z pisanie i ilustracja.

Wśród jego dzieł wyróżnia się Trzepot motyla, która w 2016 roku zdobyła XXI Nagrodę Powieściową Ateneo Joven de Sevilla. A później za Ekscentryczny pan Dennet otrzymał wyróżnienie specjalne w VIII Międzynarodowej Nagrodzie HQÑ. Jego najnowsza powieść to Pani z La Cartuja iw tym wywiad Opowiada nam o niej i wielu innych tematach. Dziękuję za poświęcony czas i życzliwość.

Inma Aguilera — wywiad

• AKTUALNA LITERATURA: Twoja nowa powieść nosi tytuł Pani Charterhouse. Co nam w nim mówisz i skąd czerpałaś inspirację? 

INMA AGUILERA: Powieść rozpoczyna się w 1902 roku, gdy Trinidad, młoda Brytyjka przybywa do Sewilli w celu rozmowy z markizą Maríą de las Cuevas Pickman, wnuczką promotora fabryki porcelany La Cartuja. Firma nie przeżywa dobrych czasów, a spotkanie z panią nie będzie łatwe, ale Trinidad będzie upierał się przy jej wysiłkach, bo uważa, że ​​tylko rodzina zacnych biznesmenów może rozwiać szereg wątpliwości, które ją dręczyły nieść całe życie.

Podczas gdy Trinidad próbuje skontaktować się z Maríą de las Cuevas, jej historia zbiegnie się z historią Macareny w 1871 r. i Felisy w 1850 r., obu garncarzy z Triany i każdej z nich, która znalazła pracę w fabryce . Zobaczymy wówczas różne epoki La Cartuja i Sewilli, a także codzienne życie robotników fabryki, kontrastujące z warsztatami Triany czy środowiskami burżuazyjnymi. 

Zainspirował mnie brak wiedzy na temat autorstwa emblematycznych projektów La Cartuja, takich jak 202 Rosa, Ceilán czy Negro Vistas, że prawie nic nie wiedzieliśmy o tym, kto je zaprojektował. Później przeczytałam, że wśród robotnic, które umieszczały naklejki na naczyniach, było dużo kobiet z Triany, ale prawie wszyscy projektanci i menedżerowie byli burżuazyjnymi mężczyznami. Więc dla mnie historie romantyczne były gwarantowane.

Pierwsze czytania

• AL: Czy pamiętasz jakieś swoje pierwsze czytania? A pierwsze co napisałeś?

IA: Pewnie czytałabym typowe książki dla dzieci, które przysyłali nam do szkoły, ale doskonale pamiętam, jaka była pierwsza książka, która dała mi do myślenia, że ​​literatury nie trzeba narzucać, tylko coś ciekawego i zabawnego: Jak nauczyłem się latać, autorstwa R.L. Stine’a. Miałem osiem, dziewięć lat i podjąłem się tego trochę przez przypadek, ale było to dla mnie wyzwanie. szok brutalne jest odkrycie, że książka może być fantastyczna, ekscytująca, zabawna, a nawet mieć odrobinę horroru.

W mgnieniu oka przeczytałem cały zbiór Koszmaryi myślę, że od tamtej pory nie przestaję czytać. Z tego powodu oraz dlatego, że pochłonąłem także dużo komiksów i mangi, myślę, że logiczne było, że moje pierwsze opowiadania były fantastyczne.

Pierwsza rzecz, którą napisałem właściwie, mniej więcej w tym okresie dziewięciu lub dziesięciu lat, To była mała sztuka o grupie przyjaciół, którzy wkradają się do nawiedzonej rezydencji, które muszę tłumaczyć w szkole. Grałem duchem.

Autorzy i postacie

• AL: Czołowy autor? Możesz wybrać więcej niż jeden i ze wszystkich okresów. 

IA: Jane Austen. Właściwie mam okresy, w których czytam ją ponownie, bo zawsze odkrywam coś nowego, albo po prostu robię to, żeby cieszyć się scenami, które uważam za wzniosłe. DO Federico Garcia Lorca Od czasu do czasu też to czytam. A jeśli mam ochotę eksplodować w głowie, wiem, że zawsze mogę się zwrócić Urszula K. Le Guin lub Stephen King.

• AL: Jaką postać chciałbyś poznać i stworzyć? 

IA: Scarlett O'Hara y Sherlock Holmes. I zaproponuj romans lub dobrą bójkę, albo jedno i drugie. Myślę, że tego typu postacie mają wszystko, aby być najzabawniejszymi bohaterami i najbardziej szalonymi złoczyńcami, dlatego kochamy ich na papierze, ale przeraża nas myśl spotkania kogoś, kto wygląda jak oni. Chociaż uznałbym to za zabawne. Chciałbym pewnego dnia stworzyć postacie tak kompletne i tak kultowe jak one.

Zwyczaj

• AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie? 

IA: W obu przypadkach wolę cisza absolutne, ale Uwielbiam dźwięk klawiatury mechanicznejwłaśnie dlatego, że mnie to izoluje. A kiedy zmieniam sceny lub ponownie myślę o tym, co już zrobiłem, zwykle to osiągam muzyka ponieważ pomaga mi to lepiej myśleć. Ja też dużo jem czekolada kiedy zastanawiam się nad fabułą, a jeśli utknę, to zaczynam rysować, aby zapisać luźne pomysły na papierze, lub biorę Kostka Rubika.

• AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić? 

IA: Zarówno czytać, jak i myśleć mi fotel. Robię sobie pączka niczym kot i spędzam z nim tyle czasu, ile mam ochotę. Aby pisać poprawnie muszę siedzieć przed komputerem. Oczywiście pomysły przychodzą mi do głowy przez cały dzień i wszędzie, ale tak właśnie jest zeszyt lub Notatki na telefonie komórkowym. Ja przynajmniej muszę stanąć przed ekranem i klawiaturą, żeby mi to odpowiednio odpowiadało.

Gatunki i projekty

• AL: Jakie inne gatunki lubisz? 

IA: Wszystko. Zwykle nie oglądam na przykład horrorów, bo mam okropny czas, ale jest to gatunek, który bardzo podziwiam i naprawdę je lubię. powieści i komiksy fantasy, które mają w sobie odrobinę tajemniczości lub mroku. Czuję gęsią skórkę, gdy niektóre mroczne zakończenia sprawiają, że jesteś bardzo interesujący. A co do reszty, to wszystkie mi się podobają, nie ma chyba gatunku, który nie miałby mnie czego nauczyć. To prawda, że ​​niektóre podobają mi się bardziej niż inne, w zależności od tego, jak się czuję, ale ja tak myślę Warto odważyć się przeczytać wszystkiego po trochu.

• AL: Co teraz czytasz? I piszesz?

IA: Kończę Szogun, autorstwa Jamesa Clavella, z halucynacjami twórca gwiazd, autorstwa Olafa Stapledona, a także przyłapałeś mnie na tym, że świetnie się przy tym bawię Ja też cię nie kocham, autorstwa Violety Reed.

Ando piszę kolejną powieść, choć jest jeszcze za wcześnie, aby o tym mówić.

Inma Aguilera – Aktualna panorama

• AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza?

IA: Nie mogę powiedzieć, chyba tak było zawsze: trudny. W innych czasach miałby swoje historie, a teraz przedstawia naszą. Dziś jest A po przesyceniuzarówno w sklepach stacjonarnych, jak i internetowych. Myślę, że to wspaniałe, bo oznacza, że ​​każdy ma możliwość publikowania swoich dzieł i dzielenia się nimi z innymi, ale to także komplikuje możliwości oglądania. I nie ma większego sensu produkować więcej treści, niż jest konsumowanych.

Wierzę, że zarówno autorzy, jak i wydawcy robią to, co uważają za najwygodniejsze, stawiając na to, co ich zdaniem powinno się wyróżnić lub na to, co na to zasługuje, ponieważ może wnieść coś innego do tego, co już istnieje.

• AL: Jak się czujesz w związku z chwilą, w której żyjemy? 

IA: W moim przypadku bardzo dobrze, bo Miałem szczęście znaleźć wspaniały zespół w Ediciones B, który bardzo mnie wspiera i wierzy w to, co robię; tak samo jak ja mam jednego superagent który zawsze dobrze mi doradzi, co w dzisiejszych czasach jest niezbędne. Oprócz, Mała dama został bardzo dobrze przyjęty przez społeczeństwo, prasa, krytycy i twórcy treści cyfrowych. Przez te miesiące promocji miałem halucynacje praca wykonana przez wpływowi, instagramery y bulw książkowych, którzy właśnie skupiają się na podkreślaniu Twojej pracy, aby ludzie mogli ją zobaczyć także w sieciach społecznościowych, za co również jestem bardzo wdzięczny.

Wierzę, że nie ma nic zdrowszego niż zrozumienie okoliczności danej chwili i umiejętność dostosowania się. Miło jest też móc zwrócić się do osób, które z zaangażowaniem uzupełniają to, co robisz, ponieważ oprócz Ciebie jako pisarza w świecie wydawniczym zaangażowanych jest znacznie więcej osób.